Direnç Kaynağı Teknolojisi

Kütle ve Temas Direnci Değerleri

Direnç kaynağı, birleştirilecek parçaların üzerinden, titiz bir şekilde ayarlanmış zamanda ve basınç (kuvvet) altında elektrik akımı geçirilerek, parçaların yüzeyinde ısı üretilen termo-elektrik bir süreçtir. “Direnç kaynağı” ismi, parçaların ara yüzeyinde ısı üretmek için parçaların ve elektrotların direncinin birleşiminin ya da zıtlığının kullanılmasından gelmektedir.

Direnç kaynağı işleminin temel artılarından bazıları şunlardır:

• Çok kısa işlem süresi
• Lehim malzemesi ve kaynak çubukları gibi sarf malzemesine gerek yoktur
• Düşük gerilimden dolayı operatör için güvenlidir.
• Temiz ve çevre dostudur.
• Güvenilir elektro-mekanik birleşme sağlanır.

Direnç kaynağı oldukça basit bir ısı oluşturma işlemidir: Bir dirençten akım geçmesi ısıyı oluşturur. Bu işlem, ısıtıcı sargılarında kullanılan prensibin aynısıdır. Kütle dirençlerine ek olarak, temas dirençleri de bu işlemde büyük rol oynar. Temas dirençleri; yüzey pürüzlülüğü, temizliği, oksitlenmesi, kaplaması gibi yüzey özelliklerinden etkilenir.

Direnç kaynağı için genel ısı oluşturma formülü şu şekildedir:

Isı = I² x R x t x K

"I" parçalardan geçen kaynak akımını, "R" parçaların elektriksel direncini (ohm cinsinden), "t"kaynak süresini (hertz, milisaniye veya mikrosaniye cinsinden) ve "K" ısıl sabiti ifade eder. Kaynak akımı (I) ve akımın süresi (t) direnç kaynağının güç kaynağı tarafından kontrol edilir. Parçaların direnci (R), kaynak kuvveti ve kullanılan malzeme ile etkilenir. Isıl sabit "K" ise parçanın şekli, fikstür ve kaynak kuvveti ile değişir.

Parçaların, elektrotların ve bunların yüzeylerinin kütle ve temas direnci değerleri, üretilen ısının miktarını etkiler. Bir araya gelince üretilen ısıyı belirleyen 3 temas ve 4 kütle direnci yukarıdaki şekilde gösterilmiştir.